Agnieszka Chylińska - relacja z koncertu
Koncert, który chcę Wam dziś opisać, odbył się kilka miesięcy temu, ale niezbyt pokornie napiszę, że nie ma to znaczenia. Koncert Agnieszki Chylińskiej to zawsze prawdziwa petarda.
Na scenie pojawia się wulkan energii, a ta z każdą minutą tylko rośnie. Genialny kontakt z publiką - bezpośrednie zwracanie się do konkretnej osoby - zawsze robi wrażenie. Nie sposób także pominąć tego wokalu, tego wrzasku i tych ciarek, które wywołuje. Emocje, ta niezwykła autentyczność i to jak docenia każdą reakcję publiczności, sprawia że wciąż chce się więcej.
Na scenie pojawia się wulkan energii, a ta z każdą minutą tylko rośnie. Genialny kontakt z publiką - bezpośrednie zwracanie się do konkretnej osoby - zawsze robi wrażenie. Nie sposób także pominąć tego wokalu, tego wrzasku i tych ciarek, które wywołuje. Emocje, ta niezwykła autentyczność i to jak docenia każdą reakcję publiczności, sprawia że wciąż chce się więcej.
Było to już moje kolejne spotkanie z artystką i znów zrobiła na mnie fenomenalne wrażenie. Agnieszka, a właściwie Pani Agnieszka, wystąpiła podczas tegorocznych Dni Wałbrzycha, które zbiegły się z bardzo ważnymi dla mnie prywatnymi wydarzeniami. Słowa, które padały ze sceny w czasie koncertu bardzo mocno utkwiły mi w pamięci.
Zacznijmy jednak od początku. Koncert rozpoczął się mocnym uderzeniem utworów z nowej płyty, w tym największym przebojem - "Królowa łez". Trudno mi ukryć, że uwielbiam ten numer, ale to co wokalistka robi z nim na żywo, to totalna magia! Każde śpiewane słowo jest wypełnione emocjami, które wypisane są na twarzy, ale także świetnie słyszalne w głosie. Aż w końcu publiczność wyśpiewuje jeden refren tak głośno, że piosenkarka przestaje śpiewać i wsłuchuje się w głos tłumu. Absolutnie magiczna chwila. Przyprawiająca o ciarki!
W koncertowej setliście znalazło się także miejsce dla starszych kompozycji - jeszcze z dyskografii O.N.A. - "Coś z czasów gdy miałam 18 lat, nie 40 parę". I tutaj publiczność dopisała! "Niekochana", "Kiedy powiem sobie dość", to bez wątpienia piosenki emocjonalnie trudne, ale wyśpiewane wraz z publiką, zdawały się dać Agnieszce sporo dobrych emocji.
Artystka co chwila kłaniała się publice i biła brawo, aż pewnym momencie wyjaśniła, że w żadnym wypadku nie chce "wyłudzić" dodatkowych oklasków, ale to nam - publice - bije brawo w podziękowaniu. Niesamowity, bezpośredni kontakt z publicznością, to jeden z podstawowych elementów koncertów Agnieszki. Osobiście absolutnie to uwielbiam. Ze sceny padają bardzo różne myśli, także żarty. Być może dla niektórych jest to specyficzne poczucie humoru, ale ja kupuję je w stu procentach. Podobne wrażenie zdawał się mieć zgromadzony pod sceną tłum.
Byłam już na paru koncertach odbywających się w ramach Dni Wałbrzycha, ale to właśnie podczas tego występu publiczność bawiła się najaktywniej. Żywo reagowała na słowa piosenkarki, śpiewała wraz z nią. Aż w końcu ze sceny padły słowa - "I kto tu na czyj koncert przyszedł?"
Mogłabym wypisać wszystkie zaprezentowane utwory, ale czy kogoś to interesuje? Lista prezentowanych piosenek nie zmieniła się zresztą względem ubiegłego roku. Jeśli jesteście tego ciekawi, zapraszam Was tutaj. Ale każdy, kto w jakiś sposób sympatyzuje z muzyką Agnieszki, znalazł coś dla siebie. Były stare, rockowe numery, solowe przeboje, także te taneczne i znów mocniejsze brzmienia z nowej płyty.
Dużo można byłoby napisać o wszystkim tym, co działo się tego wieczoru, jednak energia Agnieszki i jej głos, to coś co sprawia, że chce się przeżyć to jeszcze raz. I jeszcze raz.
 |
| Relacje z innych koncertów! |
